Sauerbraten Rezept klassisch: Zo maak je hem heerlijk thuis

sauerbraten rezept klassisch heeft je waarschijnlijk wel eens doen twijfelen: “Moet het nou lappen rundvlees zijn? En wat moet ik daarna allemaal met dat vlees in de week zetten?” Eerlijk gezegd snap ik het. Het is niet een standaard doordeweeks maaltje, dus een beetje uitleg is geen overbodige luxe. Als je net als ik nogal eens vastloopt op Duitse klassiekers, je bent niet alleen. Maar geloof me, dit gerecht – en trouwens het marineren helemaal – is gewoon samen een feestje. Je kunt trouwens makkelijk inspiratie opdoen bij bijvoorbeeld deze heerlijke spaghetti carbonara of voor wie het liever wat lichter start, kijk eens bij deze gezonde ontbijt recepten. Goed, laten we nu meteen in die sappige Sauerbraten duiken. Echt, het is meer genieten dan je denkt.

Das richtige Fleisch voor de Sauerbraten

Oké, over vlees kun je praten tot morgen, maar ik hou ‘t graag overzichtelijk. Wil je de échte sauerbraten bereiden, kies dan voor runderlappen of sukade. Schouderstuk is ook prima trouwens, het is tenminste stevig en kan tegen een stootje. Sommige mensen zweren bij paardenvlees – ja, echt waar, vooral in Keulen – maar eerlijk, runderlappen zijn overal makkelijk te vinden.

Het geheim van sauerbraten zit juist in dát vlees dat uren mag sudderen. Zacht is de truc. Je wilt uiteindelijk van die vorkzachte plakken die bijna uit elkaar vallen. Niet te mager snijden, dat is zonde. Door dat vet krijg je juist smaak. Echt, ik ben hier te fanatiek in misschien, maar een mager stukje rund is gewoon veel minder feestelijk.

“Mijn moeder gebruikte altijd sukadelappen voor haar sauerbraten. Altijd smeltend zacht en nooit droog – iedereen likte erbij de vingers af!”

Sauerbraten einlegen in Marinade

Hier komt ‘ie – dit is waar mensen vaak stress krijgen. Het marineren. Klinkt mysterieus, is het niet. Je hebt azijn nodig, wat water (ik gebruik kraanwater, niks geks), kruidnagel, laurier, ui, en een flinke draai peper. Gooi eventueel wat jeneverbessen en wortelstukjes erbij voor extra pit. Alles samen in een grote schaal, vlees erin leggen (helemaal onderdompelen lukt niet altijd, draai ‘t dagelijks even om).

Tja, en nu komt het lastige: wachten. Minstens twee nachten (liefst zelfs drie). Zo trekt de smaak er goed in en wordt het vlees heerlijk mals. Onthoud wel, langer in de marinade betekent meer smaak. Maar overdrijf niet – na vijf dagen wordt het écht te zuur.

Sauerbraten als klassisches Schmorgericht

Na het wachten gaat het pas echt beginnen. Haal het vlees uit de marinade, dep goed droog (serieus, anders knettert het olie overal). Bak het vlees vlug aan in een grote stoofpan. Daarna giet je de marinade (gezeefd) erbij. Gooi ook een beetje water of bouillon in de pan voor een vollere saus. Dan: lekker lang stoven. Ja, het ruikt al snel als een vijfsterren-restaurant in huis.

Tijdens het sudderen, laat het vooral rustig aan gaan. Liever te zacht dan te heet. Mijn tip – kijk af en toe, voeg gerust extra vocht toe als het dreigt aan te bakken. Gehaast? Geen goed idee, geef het vlees op z’n Duits een fijne, lange badkuur van zo’n 2,5 tot 3 uur.

“Ik dacht altijd dat stoofvlees gedoe was, maar deze manier is eigenlijk doodsimpel. En de geur… iedereen duikt meteen de keuken in!”

Klassische Beilagen wie Rotkohl und Kle

Als de sauerbraten pruttelt, maak je ruimte voor klassiekers. Duitse rode kool (rotkohl dus) hoort erbij als pindasaus bij friet. Zelf koop ik ‘m soms kant-en-klaar (niet doorvertellen), maar je kunt ‘t ook heel eenvoudig maken met een apie uitje, een appeltje en wat azijn. Knapperiger en frisser dan uit de pot. En dan de knödeln of aardappelknoedels. Dat is een beetje handigheid, maar bij de goed gesorteerde supermarkt liggen ze vaak gewoon bij de diepvries of in een pak.

Wat ik vaak doe:

• Rotkohl opwarmen met een lepel bessengelei voor extra zoetheid.
• Knödel even in kokend water garen tot ze komen bovendrijven.
• Soms serveer ik er wat gebakken champignons bij voor meer bite.
• En een goede schep saus over alles, dat maakt ‘t af.

Samen heb je dus precies die Duitse pub-sfeer thuis. Lekker, ouderwets en enorm troostrijk.

Sauerbraten mit Soßenlebkuchen

Nu een onverwachte tip waar menig Nederlander van schrikt: koop een Duitse Soßenlebkuchen (saus-peperkoek). Verkruimel dat en voeg ‘t toe aan je jus voor het laatste half uurtje van het sudderen. Het klinkt gek maar geloof me, hierdoor wordt de saus juist dik, vol van smaak en krijgt ‘ie een diepe kleur. Geen Soßenlebkuchen? Gebruik ontbijtkoek, werkt bijna net zo goed.

Je proeft direct dat karamelachtige uit het koekje, dat mengt prachtig met de zurige saus van de sauerbraten. Hier wordt je jus écht een winnaar. Bij elke hap denk ik: waarom doen we dat in Nederland niet standaard?

“Zo’n plakje peperkoek in mijn saus? Had ik nooit gedacht, maar wat een briljante truc. Sindsdien vraagt iedereen naar mijn ‘geheime’ saus.”

Veelgestelde vragen

Hoe lang moet je het vlees marineren?
Minimaal twee dagen. Ik doe vaak drie voor nét die extra smaak.

Moet ik persé Soßenlebkuchen gebruiken?
Nee hoor, gewone ontbijtkoek werkt ook prima. Het geheim zit in de zoete kruidigheid.

Kan ik sauerbraten invriezen?
Zeker, gewoon in een goeie bak en goed dicht. Even rustig opwarmen, dan is het weer verrukkelijk.

Welke wijn past het best bij sauerbraten?
Duitse rode wijn zoals Spätburgunder is heel klassiek, maar eerlijk: een stevige Italiaanse werkt ook top.

Is het veel werk?
Eigenlijk valt dat mee, vooral het wachten duurt lang. Het koken zelf? Appeltje eitje, echt waar.

Aan tafel met ouderwets comfort

Zo, je ziet het – als je de sauerbraten recept klassisch volgt, haal je een stukje Duitsland in huis. Even goed voorbereiden, wat marineren, beetje tijd, en je eet als een keizer. O ja, wil je meer hartige klassiekers, kijk eens bij de andere lekkere recepten of probeer het originele bolognese recept. Pak die lepel, snijd een dikke plak en geniet. Je gaat jezelf verbazen, wedden?